MENU
Wejście od ulicy Dojazdowej.

Dodał: Szyszka° - Data: 2019-08-17 15:21:12 - Odsłon: 639
16 sierpnia 2019

Data: 2019:08:16 10:23:12   ISO: 400   Ogniskowa: 10 mm   Aparat: NIKON CORPORATION NIKON D7100   Przysłona: f/8   Ekspozycja: 1/160 s  


Zakład kuracji borowinowej
Zwany dawniej Łazienkami Marii – powstał według najnowocześniejszych standardów światowych w 1904 r. Dla kuracjuszy przygotowano 12 kabin do kąpieli całkowitych, 2 kabiny do kąpieli częściowych z białymi glazurowanymi wannami, niklowaną instalacją łazienkową, z ogrzewaniem i wentylacją. W budynku mieściła się również poczekalnia - miejsce do wypoczynku. Ponadto z urządzeń technicznych znajdowały się tu m.in. dwie kadzie z mieszalniami do przygotowywania kąpieli borowinowych oraz zbiornik do parowania kory. Przy Zakładzie wybudowano w owym czasie także kotłownie, pralnię parową i ogromny betonowy zbiornik na wodę mineralną (pojemność 300 m3). Borowinę dostarczano ze złóż położonych na Hali Izerskiej. Do dnia dzisiejszego kuracjusze korzystają z zabiegów borowinowych w tym obiekcie.


Przed wojną właścicielami była rodzina Schaffgotschów .
Po wojnie Zakład Borowinowy ul.Dojazdowa 3 wł PPU Świeradów-Czerniawa , obecnie Uzdrowisko Świeradów Polska Grupa Uzdrowisk.
Zakład kuracji borowinowej był niegdyś znany jako Łazienki Marii. W 1904 roku został wybudowany według najbardziej nowoczesnych założeń. I tak, turyści odwiedzający Łazienki Marii mieli możliwość korzystania z dwunastu kabin do całkowitych kąpieli, a także mogli zażywać w dwóch z kabin kąpieli częściowych, w których mieściły się białe glazurowane wanny, a także niklowane instalacje łazienkowe. W kabinie znajdywały się również ogrzewanie oraz wentylacja. W budynku zamieszczona również była poczekalnia, czyli miejsce do relaksu i odpoczynku. Innymi urządzeniami technicznymi były między innymi dwie kadzie z mieszalniami do sporządzenia kąpieli borowinowych. Znajdował się tu także zbiornik do parowania kory. Przy Łazienkach Marii mieściła się kotłownia, pralnia parowa, a także zbiornik, w którym mieściła się woda mineralna. Borowina była dostarczona ze złóż znajdujących się na Hali Izerskiej.

Przed wojną wydobyciem borowiny i jej transportem do uzdrowiska trudnili się mieszkańcy Gross-Izer. Osada posiadała własną kolej – 1 wagonik i 200 metrów torów prowadzących z torfowiska do Drogi Izerskiej, którą borowina była zwożona na teren zlokalizowany między potokiem Świeradówka a, dzisiejszą ul. Stokową (poniżej budynku Mimoza I)
Było tam zbudowanych kilka kamiennych silosów z których nadmiar wody z borowiny spływał do potoku. Nad potokiem był drewniany mostek i na nim torowisko od składowiska borowiny aż do Zakładu Borowinowego po którym wagonikiem tzw. „kolebą” przewożono borowinę. W późniejszym okresie zaprzestano składowania borowiny w silosach po drugiej stronie potoku i samochodami zwożono borowinę z Hali Izerskiej bezpośrednio na plac przyległy do ul. Dojazdowej - który obecnie jest używany jako parking samochodowy (W roku 1992 zaprzestano korzystać ze złóż borowiny położonych na terenie torfowiska przy Hali Izerskiej i zaczęto sprowadzać ją między inn. z terenu bagien k/Kołbrzegu) Na części placu składowany był też węgiel. Z jednej strony pryzmy borowiny , a obok hałdy węgla który zużywała tzw. centralna kotłownia. Poniżej kotłowni zlokalizowane są tzw. osadniki zużytej borowiny., które napełniano cyklicznie i do lat 60 wywożono na tereny nieużytków między Mroczkowicami, a Pobiedną i Wolimierzem.
Po takim wożeniu tego błota wywrotkami ulice były zabłocone i śliskie na całej trasie przejazdu.
Zdarzały się też wielokrotne niekontrolowane z powodu rzekomych awarii i „kontrolowane” zrzuty tej borowiny w stanie płynnym do rzeki „Kwisy” kanałem którego ujście znajduje się obok mostku dla pieszych między dawną ul.15-Grudnia – obecnie Ratowników Górskich , a ul. Krętą.
Po każdym takim zrzucie woda przybierała kolor ciemno-zielony , za kamieniami które stawały się oślizgłe tworzyły się śmierdzące zastoiny i zamierało wszelkie życie. Stan taki trwał do następnych dużych opadów , kiedy wezbrane wody oczyszczały rzekę.

Ryszard Nowak

  • /foto/8638/8638617m.jpg
    1905
  • /foto/7452/7452358m.jpg
    1906
  • /foto/7452/7452368m.jpg
    1906
  • /foto/4012/4012202m.jpg
    1908
  • /foto/3455/3455224m.jpg
    1930 - 1935
  • /foto/5312/5312436m.jpg
    1930 - 1935
  • /foto/291/291877m.jpg
    1930 - 1937
  • /foto/3384/3384455m.jpg
    1935 - 1943
  • /foto/47/47375m.jpg
    2005
  • /foto/47/47376m.jpg
    2005
  • /foto/442/442643m.jpg
    2011
  • /foto/442/442644m.jpg
    2011
  • /foto/442/442646m.jpg
    2011
  • /foto/4189/4189273m.jpg
    2011
  • /foto/5157/5157383m.jpg
    2014
  • /foto/8227/8227509m.jpg
    2019
  • /foto/8227/8227510m.jpg
    2019
  • /foto/8170/8170743m.jpg
    2019
  • /foto/9432/9432993m.jpg
    2021

Szyszka°

Poprzednie: Panoramy i widoki Sokolca Strona Główna Następne: Trojan (766 m n.p.m.)