Drewniany kościół w tej miejscowości wzmiankowano w 1355 r. Obecną świątynię wzniesiono w latach 1587-1595 r., na fali ożywienia życia religijnego, jakie przyniosła reformacja. Po rekatolicyzacji w latach 20. XVII w., kościół przeszedł w ręce katolików, którzy w 1693 r. wznieśli wieżę (o ile nie przebudowano wówczas starszej dzwonnicy). W 1. połowie XVIII w. i w XIX w. raz jeszcze przebudowano kościół, a w ciągu XX w. poddano go licznym remontom. W wyniku tych wszystkich nawarstwień i przeobrażeń powstała jednoprzestrzenna budowla z wielobocznie zamkniętym prezbiterium i wieżą od zachodu. Piętrowy układ okien w partii korpusu odpowiada kondygnacjom drewnianych empor w nawie. Uwagę zwraca także empora kolatorska z boku prezbiterium. Tu też znajduje się portal do zakrystii z datą 1587 oraz kamienna chrzcielnica z około 1600 r. Kościół stanowi może mało efektowne, ale ciekawe świadectwo renesansowej architektury sakralnej i protestanckiej kultury artystycznej na terenie dawnego hrabstwa kłodzkiego, poddanego silnej rekatolicyzacji i zdominowanego przez kulturę baroku.
Opis zaczerpnięto ze strony - dolnośląski szlak kulturowy
Opis zaczerpnięto ze strony - dolnośląski szlak kulturowy