Panowie na Słupcu
Na murze kościoła parafialnego p.w. św. Katarzyny w Słupcu umieszczone są tablice nagrobne członków rodziny Pilati. Uwagę zwraca także pokrywa krypty grobowej, znajdująca się obok krzyża misyjnego.
Ród ów (tytułowany die Grafen Pilati von Thassul zu Daxberg = hrabiowie Pilati von Thassul zu Daxberg) wywodzi się z Tyrolu - regionu geograficznego, historycznego i etnograficznego obejmującego północne Włochy i zachodnią Austrię. Jego siedzibą rodową jest Tassul (po włosku Tassulo) w Trydencie (Tyrol Południowy). Właśnie to określenie (von Tassul) otrzymał Josef Anton Pilati wraz z tytułem Freiherr (odpowiada tytułowi baron) od cesarza Józefa I w roku 1710. Obecnie Palazzo Pilati pełni funkcję ratusza miasta Tassulo.
W latach 1775-1827 do rodziny należał pałac Dachsberg w miejscowości Prambachkirchen (Górna Austria) i ta nazwa została włączona do określenia, które wraz z tutułem hrabiowskim (Graf) otrzymał Johann Baptist Freiherr Pilati w roku 1795 od cesarza Franciszka II.
Odtąd członkowie rodziny tytułują się „X [imiona] Graf lub Gräfin Pilati von Thassul zu Daxberg” i używają herbu[1], w którym na dwóch polach tarczy znajdują się skrzydła w kolorze czarnym z literą J [pierwsza litera imienia cesarza Józefa I - właściwie I, ponieważ w języku łacińskim zamiast J używano I], a na pozostałych dwóch polach lew, który stoi na trzech czerwonych kulach (górze z 3 wierzchołkami) i trzyma w szponach srebrnego łabędzia. Nad tarczą znajduje się korona oraz dwa hełmy ze złoto-czarnymi przyłbicami. Na jednym z nich umieszczony jest lew z łabędziem w szponach, a na drugim czarne skrzydła z literą J (powtórzenie motywu z pól tarczy). Motto Sub umbra alarum tuarum protege nos to fragment Psalmu 17: 8 (niem. Unter dem Schatten Deiner Flügel beschütze uns, pol. Ukryj mnie w cieniu swych skrzydeł).
Dwa wspomniane wyżej awanse poprzedziło podniesienie Johanna Baptisty Pilatiego do stanu rycerskiego w roku 1602 w Pradze[2].
Słupiec wszedł w ich posiadanie w roku 1707, a nabyli go od barona von Morgante za 34000 guldenów[3]. Na Słupcu panowali do roku 1945.
Po wojnie odziedziczyli po księciu Khevenhüller dwie posiadłości, położone w Dolnej Austrii: pałac Riegersburg i zamek Hardegg, które pozostają w ich władaniu do dziś.
Druga wojna światowa i deportacja (Niemcy używają tu określenia Vertreibung = wypędzenie) nie przerwały ciągłości rodu.Ostatni pan na Słupcu, Johann-Baptist, Graf Pilati von Thassul zu Daxberg (1894-1947) spłodził czworo dzieci.
Pierwszym z nich była Margarita Esther Charlotte (1935-2000), która miała troje dzieci. Są to córka Alexandra Margerita Henrietta Jutta Sylvia von Stechow (ur. 1964 w Monachium) oraz synowie Falko Thilo-Carl Johann-Baptist Burchard von Stechow (ur. 1965 w Monachium) i Thilo Friedrich-Carl Hans Henning von Stechow (ur. 1967 również w Monachium).
Drugim dzieckiem byłJohann-Friedrich Oskar Heinrich (1937-2006), trzecim Sylvia Ilse Erika (ur. 1938). Najmłodszy był Siegward Heinrich Karl-Georg (1940 -2012). Siegward miał córkę Sophie Arabelę (ur. 1968, zm. 1968), syna Ennio Baptistę Arno Oskara (ur. 1969) oraz jeszcze jedną córkę Pilar (ur.1979) - obecnie znaną jako księżna Pilar zu Salm-Horstmar. Ennio Baptista ma ma córkę o imieniu Carlotta Pia Franziska (ur. 2007) oraz syna Matteo Karla Leonarda (ur. 2008)[4].
Wszyscy potomkowie i ich małżonkowie mają prawo nosić tytuł hrabiowski. Do rodziny wżeniła się Christina Paul, która była żoną Gottharda Sigismunda Antona Grafa Pilati von Thassul zu Daxberg (krewnego wymienionych powyżej), a po rozwodzie miała prawo pozostawić sobie tytuł hrabiowski. Owa pani jest obecnie drugą żoną Rudolfa Scharpinga (byłego ministra obrony RFN), a Scharping jest jej trzecim mężem[5].
[4]http://geneall.net/de/family-names/21305/pilati-von-thassul-zu-daxberg/ (05.06.2015)