 |
 |
||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wyznanie ewangelickie w Czerninie.
Mieszkańcy miasta przyjęli wyznanie ewangelickie w 1551 r. Pierwsze nabożeństwa z pewnością odbywały się w jedynym wówczas kościele, który po raz pierwszy wspomniano w dziełach pisanych w 1376 r. a w 1496 r. papież Aleksander XI podniósł go do rangi kościoła odpustowego. Za pewne miało to silny wydźwięk w czasach reformacji występującej przeciw odpustom. Podczas wojny trzydziestoletniej kościół był celem ataków obu stron konfliktu. 8 grudnia 1653 r. wojska cesarskie ...
Wyznanie ewangelickie w Czerninie.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
Mieszkańcy miasta przyjęli wyznanie ewangelickie w 1551 r. Pierwsze nabożeństwa z pewnością odbywały się w jedynym wówczas kościele, który po raz pierwszy wspomniano w dziełach pisanych w 1376 r. a w 1496 r. papież Aleksander XI podniósł go do rangi kościoła odpustowego. Za pewne miało to silny wydźwięk w czasach reformacji występującej przeciw odpustom. Podczas wojny trzydziestoletniej kościół był celem ataków obu stron konfliktu. 8 grudnia 1653 r. wojska cesarskie zamknęły kościół oraz wybudowaną w 1610 r. kaplicę cmentarną. W niecały miesiąc później, bo 29 stycznia 1654 rozpoczęto nabożeństwa katolickie. Trudno dociec ile razy wznawiano i zaprzestawano nabożeństwa ewangelickie, czy katolickie, bo nawet trudno zliczyć ilość wtargnięć do miasta wojsk wspierających i zwalczających reformację. Z pewnością w 1656 r. ilość protestantów wzrosła po przybyciu Braci Czeskich na skutek pożaru pobliskiego Leszna. W 1742 r. zbudowano w Czerninie drugi kościół - ewangelicki. Świątynię poświęcono 17 lutego 1743 r. Była to budowla sztachulcowa bez wieży. Fundatorem kościoła był Albrecht von Lestwitz, właściciel grodu. Kościół stanął pomiędzy kościołem katolickim a zamkiem, na którym mieszkał fundator. Pastor parafii był jednocześnie rektorem szkoły ewangelickiej. Czernińscy ewangelicy podlegali pod superintendenturę w Górze lub w Wąsoszu. Po roku funkcjonowania parafii budynek kościelny wyposażono w organy, których wykonawcą był Anton Jung z Landeck. W 1747 r. zbudowano drewnianą pastorówkę a w 1793 r. wzniesiono nową siedzibę szkoły ewangelickiej, której fundatorem był również von Lestwitz. Do czasu II wojny światowej ewangelicy przewyższali liczebnie katolików. Prowadzili w mieście zorganizowaną instytucjonalnie działalność charytatywną oraz wychowawczą. Najważniejszą taką instytucją było Ewangelickie Stowarzyszenie Dziewcząt fundacji ostatniego właściciela Czerniny Karla Rudolpha von Lestwitz, który zmarł bezdzietnie. W 1831 r. powstał instytut wychowawczy dla zaniedbanych dzieci, który działał dzięki pieniądzom przekazanym przez pewnego nieznajomego ewangelickiemu księdzu Schulzowi. Dzisiaj w Czerninie po kościele ewangelickim pozostała jedynie wieża. Znajduje się ona w miejscu, które jest opisywane w źródłach historycznych jako miejsce, gdzie wzniesiono budynek kościoła. Wieża jednak ma cechy architektury sakralnej XIX wieku, więc prawdopodobnie dobudowano ją do sztachulcowego budynku bez wieży. Ceglana wieża jako bardziej solidna przetrwała do dziś samotnie. Za 
|
|||||||||||||||||||||||||||
/
|
||
|
||
|
||
|
|
|||||||||||
Kościół ewangelicki (wieża) na innych fotografiach
|
|||||||||||
|
|
|||||||||||
 |
|
||
|---|---|---|---|