Budynek został zbudowany w latach 1975-78 na miejscu dawnego ogrodnictwa miejskiego (istniało co najmniej od 1910 r. wzmianka w Lu N), widoczne na
. 2 stycznia 1974 r. w kotłowni tutejszego ogrodnictwa doszło do śmiertelnego zatrucia dwóch pracowników. W latach 80 XX w. budynek sanatoryjny miał być połączony krytym przejściem z Pawilonem I. Chyba najbardziej energochłonny obiekt w uzdrowisku. Do końca lat 90 XX w. mieściła się tu kawiarnia, na miejscu której utworzono kilka lat temu bazę zabiegową. W 2019 r. wykonano remont elewacji. Cały czas w zarządzie WSzU-R. Z. Waluś.