Młyńsko (inna nazwa: Młyńska Góra, niem. Mühl Berg, Mühlberg), 991 m n.p.m. – rozległy szczyt w północnym rozrogu Masywu Śnieżnika (Sudety Wschodnie), wznoszący się ponad wsiami Kletno i Kamienica w gminie Stronie Śląskie, rozciągający się pomiędzy doliną potoku Kleśnica na zachodzie a doliną rzeki Kamienica na wschodzie. Na północy grzbiet Młyńska opada do Kletna, a na południu oddzielony jest od Porębka płytką przełęczą. Posiada 2 kulminacje: północną o wysokości 991 m n.p.m. i południową o wysokości 984 m n.p.m. Masyw Młyńska zbudowany jest z gnejsów słojowooczkowych i łupków metamorficznych należących do metamorfiku Lądka i Śnieżnika. Na wyższej kulminacji Młyńska znajduje się niewielka grzęda skalna, a pod nią niewielkie gołoborze. Porośnięty w całości lasem świerkowym regla dolnego. Masyw obiega droga leśna na wysokości 800-840 m n.p.m. Południowo-zachodnim podnóżem masywu prowadzi Dukt Nad Cisowym Rozdołem. Przez północno-wschodnie zbocza Młyńska przechodzi granica Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego, prowadząca krawędzią lasu. W 1950 r. nad wsią Kamienica, w rejonie Młyńska i szczytu o wysokości 935,5 m Zakłady Przemysłowe R-1 z Kowar przeprowadziły poszukiwania w celu wyjaśnienia charakteru wykrytej tu anomalii radiometrycznej. Miejsce to zbadano kilkoma głębokimi szurfami, szybikiem i sztolnią o długości 114 m. W 1951 r. uznano je za nie perspektywiczne i dalsze prace wstrzymano (Ciężkowski i in., 1996). Podczas prac inwentaryzacyjnych zlokalizowano na wschodnim stoku góry o wysokości 983,5 m. n.p.m. pozostałości szurfów i hałdę z zapadliskiem po szybiku. Wśród zalegającego na hałdach materiału skalnego spotyka się gnejsy, amfi- bolity, kwarc i fluoryt. Materiał ten nie wykazuje podwyższonej radioaktywności. Hałdy porośnięte są drzewostanem liściasto-iglastym oraz roślinnością trawiastą. W pobliżu zlokalizowano również krótki rów z niewielką hałdą przy jego ujściu. Być może jest to pozostałość roznosu wspomnianej wyżej sztolni, ale nie udało się ustalić. Na podstawie różnych źródeł dodał. Z. Waluś.